‘Weet je wat gek is?’ zei mijn dochter. ‘Je bent er gewoon en toch mis ik je.’
Het was eind november 2017. Ik verkeerde in zwaar weer. De psychotherapie die ik onderging, zorgde voor diepe dalen. Mijn kinderen wilde ik daar niet mee belasten. Dus deed ik alsof er niks aan de hand was.
‘Alles onder controle’, dacht ik. Totdat mijn dochter deze ene zin uitsprak.
Daarmee kwam het besef dat ik precies deed wat ik altijd geleerd had: niet over gevoelens praten, alles diep wegstoppen, doen alsof.
Ondertussen tastte mijn dochter in het duister. Wat ik haar liet zien en wat zij voelde, stond haaks op elkaar.
Gelukkig voelde ze zich veilig genoeg om dit met me te delen. En ook al sneden de woorden dwars door mijn ziel, ze gaf me een waardevol geschenk.
Je kinderen - grootse leermeesters
Dat wat je kinderen je laten zien, is puur. Als dit voorbij alle grenzen binnen mag dringen, gebeurt er iets met je.
Je kijkt oprecht naar jezelf. Je beseft dat wat je doet, uit liefde voor je kind is. Maar dat dat niet altijd is wat je kind nodig heeft.
Het vergt durf en overgave om deze beweging naar jezelf te maken. Loslaten van controle maakt ruimte voor kwetsbaarheid. En dat is de sleutel tot verbinding. Je bevestigt je kind in zijn gevoel, zonder jezelf te verliezen. En zo geef je niet alleen jezelf, maar ook je kinderen een waardevol geschenk.
Jij en je kind - de juiste verhouding
Het kan helpend zijn om te ontdekken waar je staat ten opzichte van je kind. Neem je veel ruimte in of juist weinig? Wanneer kies je voor jezelf? Hoe blijf je in verbinding met jezelf en je kind?
Een tafelopstelling laat heel mooi zien hoe de balans is in het gezin. Het laat zien welke stappen je mag zetten en in welke richting. Door je bewust te zijn van je plek en je aandeel in het gezin, begrijp je beter wat er nodig is om elkaar vanuit verbinding ruimte te geven.
Benieuwd hoe dit werkt? Ik leg het je graag uit in een vrijblijvend gesprek.
