Laatst had ik het met mijn vriend over onze vakanties van vroeger. De meeste kon ik nog aardig voor de geest halen. Maar die in Hongarije was één grote waas. Pas toen we de fotoalbums erbij pakten – ik was vroeger fanatiek fotograaf én albumplakker – begon het weer te dagen. Op bladzijde drie van het album Hongarije schreef ik: ‘er is hier niet superveel te beleven.’
Vergeten herinneringen
Maar goed, waar ik heen wil: herinneringen. De emotie die je koppelt aan een gebeurtenis, bepaalt welk gevoel het bij je oproept. Heb je weinig emoties gekoppeld aan een gebeurtenis – zoals mijn vakantie in Hongarije – is het graven naar herinneringen.
Nu gaat het in het voorbeeld over luchtige of vergeten momenten. Maar hoe zit het met traumatisch ervaren gebeurtenissen? Je kunt ze niet altijd herinneren, al zijn ze wel opgeslagen in je lichaam. Het kan dus zomaar zijn dat je lichaam reageert op een situatie in het heden, voordat je het zelf doorhebt. De impact is nog niet uit je systeem.
A memory without the emotional charge is called wisdom.
– Dr. Joe Dispenza
Happen naar adem
Dat je lichaam herinnert, ondervond ik zelf. Ik neem je mee in een bericht dat ik in december 2023 plaatste op LinkedIn, waarin ik vertelde over een ademsessie die ik onderging:
‘En kwamen beelden in me op uit de Netflix documentaire The deepest breath, waarbij de freediver Alessia Zecchini na ruim drieënhalve minuut weer boven water komt nadat ze op één ademteug is afgedaald naar ruim honderd meter diepte.
Bij elke hap lucht die ik nam, voelde het als boven water komen, alsof ik het leven inademde. Het voelde alsof ik mezelf toestemming gaf: adem maar in, leef.’
De documentaire hield me weken bezig. De beelden die ik tijdens de ademsessie voor me zag, raakte elke vezel in mijn lijf. Wat is dat toch met net op tijd boven water komen? Mijn lichaam gaf er tijdens de ademsessie uiting aan.
Acht maanden later – augustus 2024
De ademsessie verdween naar de achtergrond, zoals dat gaat met veel gebeurtenissen. Totdat ik begin augustus 2024 een energetische behandeling onderging.
Na afloop vertelde energetisch coach Gidian me welke informatie ze ontving: ‘beelden van jou in een ander leven zag ik voor me, waarin je je niet mocht laten zien en uitspreken en waar je steeds onder water werd geduwd.’
En terwijl ik dit typ, word ik weer stil. Dit bevestigt wat je ziel, je lijf, diep van binnen weet.
We zijn zo gewend om te varen op onze dagelijkse gedachtestroom. Pas als het stil wordt, kun je luisteren.
Tijdens een systemisch coachtraject gaat het om het systeem, dus ook je eigen systeem: je lichaam, geest en ziel.
Welke woorden gebruik je?
Wat gebeurt er in je lichaam?
Wat ligt er onder je gedachten verscholen?
Vraag het je lichaam en luister in stilte.
